Tłumaczenie w kontekście "Иисус Христос" po polsku: Первый пример: Иисус Христос — и Бог, и человек. Pierwszy przykład: Chrystus jest Bogiem i człowiekiem. Jak jest "পদ্ম" po polsku? Sprawdź tłumaczenia słowa "পদ্ম" w słowniku bengalsko - polski Glosbe : lotos. Przykładowe zdania Polski » Duchowość » Proroctwa » Proroctwo » Proroctwo i Objawienie napisane przez Nielsa Christiana Hvidta. Przemówienie wygłoszone w Cattolica na konferencji "Dary Ducha Świętego na Progu Drugiego Milenium" zorganizowanej przez "Ruch Nadziei" w dniach 18-21 września 1998. Panowie i Panie, drodzy przyjaciele! Ստուգեք «proroctwo» թարգմանությունները into հայերեն -ի վրա: Նայեք sentences proroctwo թարգմանության Księga Malachiasza nic nie mówi o odbudowie Jerozolimy i jej murów, a to wyklucza początkowy okres urzędowania Nehemiasza. Obszernie natomiast opisuje wykroczenia kapłanów, co odpowiada stosunkom panującym w czasie, gdy Nehemiasz po raz drugi przybył do Jerozolimy z Babilonu, dokąd wezwał go Artakserkses w 32 roku swego królowania Film „Proroctwo” to nie jest zwyczajny projekt filmowy. Z kilku względów: po pierwsze autorami nie są tzw. filmowcy, albo chociażby ludzie związani z branżą filmową, po drugie nie jest produkowany dla korzyści finansowych twórców lecz z założenia pro publico bono, po trzecie jego historia powstania zawiera co najmniej kilka nKST. Proroctwo Malachiasza Autor wylicza listę 112 papieży, zwięźle ukazując charakter pontyfikatu każdego z nich i rozpoczynając prawdopodobnie od papieża Celestyna II. Listę zamyka "Piotr Rzymianin". Teksty przepowiedni są bardzo lakoniczne, zawiłe i niejednoznaczne. Niektóre z nich składają się zaledwie z dwóch czy trzech słów. Na przykład fragment odnoszony do Celestyna II brzmi: "Ex Castro Tiberis" (Z zamku nad Tybrem). W słowach tych doszukuje się aluzji do jego nazwiska - Guido de Castello. Wizje są oczywiście problematyczne, niektóre interpretacje mocno naciągane, a krótkie charakterystyki kolejnych papieży z lat między rzekomą wizją Malachaisza w roku 1139, a dniem "odnalezienia" samej wizji w XVI wieku są dużo trafniejsze, niż te z lat późniejszych (bo łatwiej było oczywiście charakteryzować papieży, którzy już byli). Podobnie jak czterowiersze Nostradamusa, można przyporządkowywać najzupełniej dowolne znaczenia do słów charakteryzujących papieży. Jeśli spróbujemy przypisać łacińskie pseudonimy kolejnym papieżom znanym nam z historii, przekonamy się, że papież Leon XIII jest określony jako "Lumen de coelo", kolejni papieże to zaś: "Ignis ardens" (Ogień gorejący); "Religio depopulata" (Religia spustoszona); "Fides intrepida" (Wiara nieustraszona); "Pastor angelicus" (Pasterz anielski); "Pastor et nauta" (Pasterz i żeglarz); "Flos florum" (Kwiat kwiatów); "De medietate lunae" (Z połowy księżyca); "De labore Solis" (Z pracy słońca); "De gloria olivae" (Z chwały oliwnego drzewa) i "Petrus Romanus" (Piotr Rzymianin). Nas szczególnie interesują oczywiście ci, których pamiętamy. Otóż zwolennicy prawdziwości tych przepowiedni podkreślają, że Jan XXIII, który jako patriarcha Wenecji sporo pływał gondolą, pasuje do łacińskiego pseudonimu "Pastor et nauta" - Pasterz żeglarz. Paweł VI, który miał w herbie lilie, czyli kwiat kwiatów, dlatego właśnie otrzymał nazwę "Flos florum" (aczkolwiek poprzedni papieże także mieli kwiaty we własnych herbach). Jan Paweł I został zas określony jako "De medietate lune" (Z połowy księżyca), bo jego pontyfikat trwał krótko: zmarł 33 dni po konklawe. Jak widać zawsze znajdzie się jakiś punkt odniesienia do życiorysu papieża, jeśli tylko pragnie się go znaleźć. Jan Paweł II określony jest jako "De labore Solis" (Z pracy Słońca). Można to interpretować przeróżnie. Jedni widzą w tym określeniu odniesienie do podróży papieskich, gdyż papież docierał wszędzie tam, gdzie dociera słońce, inni wskazują na fakt, że zarówno w dniu urodzin Karola Wojtyły, jak i w dniu jego pogrzebu było widoczne na Ziemi zaćmienie Słońca. Bez większych trudności można też snuć inne interpretacje, na przykład, że jest to aluzja do pracy fizycznej Wojtyły w czasie wojny, gdy był robotnikiem. Następcą "De labore Solis" jest w przepowiedni "Gloria Olivae" (Chwała oliwki), co było wcześniej interpretowane jako aluzja do oliwkowego koloru skóry, a więc miało przepowiadać Murzyna na papieskim tronie. Gałązka oliwna stanowi popularny symbol wśród ludów wywodzących się z kultury Śródziemnomorskiej, w kulturze ludów semickich. Były więc spekulacje, że chodzi o papieża z żydowskim pochodzeniem, zwłaszcza, ze Paweł nazywa Izrael drzewem oliwnym (Rz 11). Obecnie próbuje się te słowa o oliwce dopasować do wiadomego nam już faktu, że papieżem nie został kardynał Francis Arinze ani kardynał Lustiger. Pojawiły się więc interpretacje, że wzmianka o oliwce odnosi się do imienia, które przyjął Joseph Ratzinger. Św. Benedykt jest twórcą zakonu Benedyktynów, który jako swój symbol przyjął gałązkę oliwki. Można też spotkać się z interpretacją, która sugeruje, że gloria olivae ma coś wspólnego z faktem, że Joseph Ratzinger był prefekten Kongregacji ds. Nauki Wiary. Zwolennicy tej teorii powołują się na Ap 11, 4-5 "Ci są dwie oliwy i dwa świeczniki, stojące przed obliczem Pana wszystkiej ziemi. A jeśliby im kto chciał szkodzić, ogień wynijdzie z ust ich i pożre nieprzyjacioły ich; a jeśliby im kto chciał szkodzić, ten też tak musi być zabity". Oczywiście zawsze uda się tak naciągnąć, aby pasowało(dla przykładu zob. tutaj). Ogólnikowe określenia mogą być w dowolny sposób zinterpretowane post factum w celu wytłumaczenia, dlaczego na tron Piotrowy została wybrana właśnie ta osoba. Gdyby została wybrana inna również udałoby się znaleźć jakiś sposób na powiazanie z proroctwem. Nie ukrywam, że bardzo sceptycznie podchodze do tego wszystkiego. Odnośnie ostaniego papieża przepowiednia nie ogranicza się tylko do łacińskiego pseudonimu, ale podaje dłuższą informację: "In persecutione extrema sedebit Petrus Romanus, qui pascet oves in multis tribulationibus: quibus transactis civitas septicollis diruetur, et Iudex tremendus iudicabit populum suum. Finis". Co możemy przetłumaczyć następująco: "W czasie najgorszego prześladowania Świętego Kościoła Rzymskiego zasiądzie Petrus Romanus [Piotr Rzymianin], który będzie paść owce podczas wielu utrapień, po czym miasto siedmiu wzgórz zostanie zniszczone i straszny Sędzia osądzi swój lud. Koniec." A zatem zgodnie z "Proroctwem św. Malachiasza" już niebawem czeka nas Paruzja. No cóż... Będziemy mogli się przekonać, czy to prawda. W najdawniejszych dokumentach chrześcijańskich (1 Tes 4, 15; 1 Kor 15, 23) przez wyraz "paruzja" rozumiano powrót Chrystusa w chwale pod koniec dziejów, żeby osądzić świat (Mt 24, 29-31; 25, 31-46). Będzie to "dzień Pana" (1 Kor 1, 8), kiedy to Chrystus "drugi raz się ukaże" (Hbr 9, 28). Chrześcijanie są zaś zobowiązani do czekania na powrót Chrystusa. Synoptycy łączą oczekiwanie na koniec świata z zachętą do czuwania (Mt 24, 36-25, 13; Mk 13, 1-37; Łk 21, 5- 36). A zatem chrześcjanie wszystkich pokoleń zawsze żyją własciwie w okresie Adwentu - oczekiwania na przyjście Pana. Co wiecej, modlitwa pierwszych chrześcijan ("Maran atha") była prośbą o to, aby Pan przyszedł jak najszybciej. Tymi słowami kończy się właśnie Apokalipsa: "Przyjdź Panie Jezu!". Każde pokolenie chrześcijan powinno żyć tak, jakby było pokoleniem paruzji. Jan Paweł II powtarzał tak często "Nie lękajcie się!" Teksty biblijne przesycone są atmosferą końca czasów i sądu ostatecznego, ale przede wszystkim są przesłaniem nadziei. Autorzy natchnieni piszą o czasach trudnych, o okresie ucisku i prześladowań, o wojnach, kataklizmach, o niezwykłych zjawiskach. Wszystko jednak skończy się dobrze! Historia zmierza do swego celu, ale Chrystus nie pozostawił nam żadnych wskazówek czasowych. Złudne zatem i mylące są wszelkie próby przewidzenia końca świata. Chrystus zapewnił nas jedynie, że koniec nie nastąpi, zanim Jego zbawcze dzieło nie ogarnie całego świata za pośrednictwem głoszenia Ewangelii: "A ta Ewangelia o królestwie będzie głoszona po całej ziemi, na świadectwo wszystkim narodom. I wtedy nadejdzie koniec" (Mt 24, 14). Jezus przestrzegł równocześnie przed dociekaniem, kiedy to nastąpi: "Nie wasza to rzecz znać czasy i chwile, które Ojciec ustalił swoją władzą" ((Dz 1, 7). "O dniu owym lub godzinie nikt nie wie, ani aniołowie w niebie, ani Syn, tylko Ojciec" (Mk 13,32). Wielu ludzi oczywiście chciałoby poznać przyszłość i datę końca świata. Chcieliby wiedzieć, co będzie jutro, za rok; co się stanie po śmierci. Są tacy, którzy rozczytują się w horoskopach, wsłuchują się w przeróżne wróżby, przepowiednie; szukają jasnowidzów i różnego rodzaju szarlatanów. Katechizm Kościoła Katolickiego przestrzega przed tego rodzaju praktykami, nazywając je po prostu bezbożnością i grzechem: "Bóg może objawić przyszłość swoim prorokom lub świętym. Jednak właściwa postawa chrześcijańska polega na ufnym powierzeniu się Opatrzności w tym, co dotyczy przyszłości, i na odrzuceniu wszelkiej niezdrowej ciekawości w tym względzie" (KKK 2115 nn.). Niezależnie od wiarygodności "Przepowiedni św. Malachiasza" powinniśmy żyć tak jakby czas paruzji był bliski, bo już od dwóch tysięcy lat żyjemy w czasach ostatecznych. Tekst proroctwa: POPES PROPHETIA S. MALACHIAE ARCHIESCOPI DE SUMMIS PONTIFICIBUS: Ex castro Tyberis Inimicus expulsus. Ex magnitudine montis. Abbas Suburranus. De rure albo. Ex tetro carcere. Via trans-Tyberina. De Pannonia Tusciae. Ex ansere custode. Lux in ostio. Sus in cribo. Ensis Laurentii. De schola exiet. De rure bovensi. Comes signatus. Canonicus de latere. Avis Ostiensis. Leo Sabinus. Comes Laurentius. Signum Ostiense. Hierusalem Campaniae. Draca depressus. Anguinus vir. Concionatur Gallus. Bonus Comes. Piscator Tuscus. Rosa composita. Ex teloneo liliacei Martini. Ex rosa leonina. Picus inter escas. Ex eremo celsus. Ex undarum benedictione. Concionator patereus. De fessis Aquitanicis. De sutore osseo. Corvus schismaticus. Frigidus Abbas. De rosa Attrebatensi. De montibus Pammachii. Gallus Vice-comes. Novus de Virgine forti. De cruce Apostilica. Luna Cosmedina. Schisma Barcinonicum. De Inferno praegnanti. Cubus de mixtione. De meliore sydere. Nauta de ponte nigro. Flagellum Solis. Cervus Sirenae. Corona veli aurei. Lupa caelestina. Amator crucis. De modicitate lunae. Bos pascens. De capra et Albergo. De cervo et Leone. Piscator Minorita. Praecursor Siciliae. Bos Albanus in portu. De parvo homine. Fructus jovis juvabit. De craticula Politiana. Leo Florentius. Flos pilaei aegri. Hiacynthus medicorum. De corona Montana. Frumentum floccidum. De fide Petri. Aesculapii pharmacum. Angelus nemorosus. Medium corpus pilarum. Axis in medietate signi. De rore caeli. De antiquitate Urbis. Pia civitas in bello. Crux Romulea. Undosus Vir. Gens perversa. In tribulatione pacis. Lilium et rosa. Jucunditas crucis. Montium custos. Sydus Olorum. De flumine magno. Bellua insatiabilis Poenitentia gloriosa. Rastrum in porta. Flores circumdati. De bona Religione. Miles in bello. Columna excelsa. Animal rurale. Rosa Umbriae. Ursus velox. Peregrinus Apostolicus Aquila rapax. Canis et coluber. Vir religiosus. De balneis hetruriae. Crux de cruce. Lumen in caelo. Ignis ardent. Religio depopulata. Fides intrepida. Pastor angelicus. Pastor et Nauta. Flos florum. De medietate Lunae. De labore Solis. Gloria olivae. In persecutione extrema sedebit Petrus Romanus, qui pascet oues in multis tribulationibus : quibus transactis ciuitas septicollis diruetur, et Iudex tremedus iudicabit po pulum suum. Finis. Liczba wyświetleń: 1409Czy Watykan wbrew oficjalnym zapewnieniom bardzo poważnie traktuje przepowiednię Malachiasza? Wiele wskazuje na to, że kolejni papieże są wybierani tak, aby pasowali do treści proroctwa!Proroctwa są tematem u jednych budzącym uśmiech politowania, a u innych uczucie trwogi. Ilość nietrafionych prognoz dotyczących przyszłości powoduje, że większość ludzi wątpi w ich słuszność. Jednak w przypadku słynnej wizji Malachiasza kwestia jej trafności jest o wiele bardziej złożona. Okazuje się, że zawiera ona opisy papieży żyjących setki lat po jej spisaniu, które w zadziwiający sposób zbiegają się z tym, kto faktycznie został wybrany na przywódcę jeszcze ciekawsze na proroctwo bardzo często powoływał się papież Jan XXIII, który w opinii badaczy również miał zdolności profetyczne. W 1935 roku miał przewidzieć zamach na papieża Jana Pawła II oraz to, że stanie się on idolem młodych ludzi. Warto przypomnieć, że to Papież-Polak zainicjował Światowe Dni Młodzieży. Intrygujące jest też to, że Jan XXIII, wcześniej nikomu nieznany biskup, miał zostać wybrany dzięki wpływom, jakie na przebieg konklawe wywierali i być może nadal wywierają ostatnich latach w Watykanie działo się wiele dziwnych rzeczy. Szokiem była abdykacja Benedykta XVI, który według niektórych dokonał jej celowo, aby utorować drogę ostatniemu biskupowi Rzymu, o którym mówi przepowiednia Malachiasza. Ciekawe jest to, że Jorge Mario Bergolio, obecny papież Franciszek, miał dostać najwięcej głosów już podczas konklawe w 2005 roku, gdy ostatecznie wybrano Josepha Ratzingera. Jednak gdyby Bergolio przyjął tę misję już 15 lat temu, zaburzyłby treść proroctwa. 27 kwietnia 2014 Franciszek w obecności Benedykta XVI dokonał jednoczesnej kanonizacji dwóch papieży: Jana XXIII oraz Jana Pawła II, co nie zdarzyło się nigdy wcześniej w historii wiadomo w ostatnim wersie Malachiasz napisał o tzw. ”Piotrze Rzymianinie”. Kim ma być „Petrus Romanus”? Po wyborze, w czasie powitania z wiernymi papież Franciszek często powtarzał, że jest biskupem Rzymu. Prosił też o modlitwę za samego siebie. Benedykt XVI abdykował w dniu Romana Jurajskiego. Czy to przypadek? Jeszcze dziwniejsze jest to, że papież Franciszek jako miejsce swojej pierwszej modlitwy wybrał Bazylikę, w której pochowany jest papież Sykstus V. Co w tym niezwykłego? Otóż według Malachiasza początek pontyfikatu Sykstusa V wyznacza połowę okresu trwania przepowiedni. Zaczyna się ona w 1143 od pontyfikatu Celestyna II. Sykstus V obejmuje tron w 1585, a więc 442 lata później. Skoro rok 1585 stanowi środek tej linii czasu, to jej koniec musi nastąpić 442 lata później, czyli w roku… 2027. To właśnie wtedy ma być koniec to oznacza, że papież Franciszek jest ostatnim papieżem? Według badaczy treść przepowiedni jest niepełna. Między Benedyktem XVI a „Piotrem Rzymianinem” ma być jeszcze jeden papież, tzw. „Caput Negrum” – czyli „czarny władca”. Wielu ludzi kojarzy to z tym, że wybór miałby paść na osobę czarnoskórą. Ale jak wiadomo, Franciszek jest jezuitą, a generała jezuitów nazywa się właśnie „czarnym papieżem”. Zatem opis ten w dość klarowny sposób pasuje do to, że dopiero po Franciszku papieżem zostanie „Petrus Romanus”. Jan XXIII przepowiadał, że Sąd Ostateczny nastąpi „w roku 2000 plus wiek Chrystusa”. Jezus żył 33 lata, więc teoretycznie byłby to rok 2033. Jednak Benedykt XVI w swojej trzeciej książce na temat Jezusa napisał, że mylimy się co do daty jego narodzin. Nie był to rok „0”, od którego liczymy „naszą erę”, ponieważ Jezus urodził się „6-7 lat wcześniej”. Jeśli tak, to od 2033 trzeba odjąć 6-7 lat. Wychodzi więc albo rok 2027, zbieżny z przepowiednią Malachiasza albo 2026, co w sumie niewiele zmienia w kontekście bliskości tego co obecnie dzieje się na naszej planecie wskazuje na to, że zbliżamy się do jakiejś formy „końca czasów”. Czym on się objawi, oprócz tego, co dostrzegamy już teraz? Jedno jest pewne, za 8 lat będziemy wiedzieli ostatecznie, czy Malachiasz miał rację, czy Marcin Kozera Źródło: Przepowiednie często nas przerażają, tym bardziej, jeśli stworzył je ktoś uznawany za proroka. Św. Malachiasz miał wizję, która zdecydowanie przyprawia o gęsią skórkę. Warto ją poznać, by zauważyć, jak wiele wspólnego ma z obecnymi czasami. Przepowiednie to temat rzeka - jedni w nie wierzą, inni uważają, że to wyssany z palca stek bzdur. Co, jednak jeśli okaże się, że faktycznie istnieje w nich ziarnko prawdy, a my stoimy u progu apokalipsy biblijnej?Rok 2020 był jednym z cięższych w naszej historii. Pandemia koronawirusa, załamanie gospodarki i wiele innych czynników złożyło się na to, że sporo ludzi spojrzało na życie o wiele bardziej mistycznie i tajemniczo. Przepowiednie i proroctwa mają to do siebie, że są napisane bardzo skomplikowanym językiem - nie da się w nich jednak nie zauważyć pewnych subtelnych analogii. W tej sytuacji szczególnie godne uwagi są wizje św. Malachiasz we współczesnym świecie dał się zapamiętać jako rzekomy stwórca listy papieży, w której opisał poszczególne głowy Kościoła. Lista powstała w 1139 roku i zawiera 112 imion kolejnych papieży. Zdaniem proroka, gdy władzę w Watykanie przejmie ostatni papież - znany jako "Piotr Rzymianin" - nastąpi biblijna apokalipsa. Przepowiednia św. MalachiaszaNiestety, zdaniem niektórych badaczy i znawców tematu proroctw owym ostatnim zwierzchnikiem Kościoła ma być papież Franciszek. Jest on bowiem 112 papieżem, a jego patron św. Franciszek z Asyżu miała na drugie Piotr. Inne szczegóły jego pontyfikatu również dają nam do myślenia, że to właśnie jego mógł opisywać św. słów proroka za pontyfikatu "Piotra Rzymianina" Miasto Siedmiu Wzgórz, czyli Rzym ma zostać zniszczone, a ludzi czeka zagłada i sąd ostateczny. Biorąc pod uwagę to, co Włochy wycierpiały podczas pandemii koronawirusa - można powiedzieć, że ta wizja w pewnym sensie już się badacze trochę bardziej nas pocieszają, zwracając uwagę na nieścisłości i niejasności przepowiedni św. Malachiasza. Na słynnej liście każdemu z panujących papieży przypisany jest lakoniczny i niejasny opis, który można dowolnie interpretować. Przede wszystkim jednak - nie ma pewności co do autentyczności spisu. Miał on powstać w 1139 roku po wizji, jakiej doświadczył św. Malachiasz, przypuszcza się jednak, że powstała ona dużo później. Pierwsze historyczne doniesienie o liście papieży, pojawiają się bowiem dopiero w 1590 roku, a część badaczy, uważa, że powstała ona w celu wybrania pożądanego kandydata na papieża. Jedynie czas pokaże nam, czy rację miały osoby lękające się końca, czy te, które nie wierzyły w przepowiednie. Jakie jest Wasze nastawienie do takich doniesień? Zachęcamy do udziału w ankiecie.

proroctwo malachiasza po polsku