Dodatkowo symptomem niedoczynności tarczycy może być przedłużająca się żółtaczka, przesuszona skóra, a także obniża ciepłotą ciała. Niedoczynność tarczycy u niemowląt objawia się w postaci senności i mniejszej reaktywności. Dodatkowo małe dzieci niechętnie ssą pokarm, co wynika z obniżonego łaknienia. - oftalmopatia - u dzieci ma zazwyczaj charakter łagodny, polega na opóźnieniu zamykania się powiek, łagodnym wytrzeszczu i nastrzyknięciu spojówek NADCZYNNOŚĆ TARCZYCY OBRAZ KLINICZNY (2) Objawy ze strony układu pokarmowego i moczowego - wzmożone łaknienie połączone z chudnięciem, przyspieszona perystaltyka jelit – Jedynie u pacjentów z rozpoznanym przewlekłym autoimmunologicznym zapaleniem tarczycy (choroba Hashimoto), u których nadczynność tarczycy ujawniła się podczas stosowania L-T4 w dawce 100 µg/d, kliniczne objawy nadczynności tarczycy nie ustępują w ciągu 5–7 dni od odstawienia leku, a stężenia wolnych hormonów tarczycy się nie Heparyna, fenytoina, karbamazepina czy salicylany mogą wypierać hormony tarczycy z połączeń z białkami wiążącymi. Heparyna oraz biotyna mogą interferować z oznaczeniami laboratoryjnymi. Przy stosowaniu preparatów biotyny zaleca się jej odstawienie na około 2 dni przed badaniem [5]. Jod, który tarczyca wykorzystuje do produkcji hormonu tarczycy. Zbyt dużo jodu w diecie może zwiększyć produkcję tyroksyny. Wapń i witamina D są niezbędne, ponieważ nadczynność tarczycy może powodować problemy z gęstością mineralną kości. Żywność i napoje zawierające kofeinę mogą nasilać objawy nadczynności tarczycy. U osób z nadczynnością tarczycy może wystąpić nadciśnienie skurczowe. Obniżenie ciśnienia w trakcie kuracji nadczynności tarczycy świadczy pośrednio o tym, że „tarczyca ustabilizowała się” – jak to określiła Pani w liście. Wartości ciśnienia, które Pani przytacza faktycznie mogą powodować pewne przejściowe VG80C. Nadczynność tarczycy to choroba, której istotą jest nadmierne wydzielanie hormonów tarczycy. Daje ona dość dokuczliwe objawy, a dodatkowo może spowodować wiele powikłań, z których najgroźniejszym jest przełom tarczycowy. Jakie są przyczyny i objawy nadczynności tarczycy? Na czym polega leczenie? Spis treściNadczynność tarczycy - co to za choroba?Nadczynność tarczycy - przyczynyNadczynność tarczycy - objawyNadczynność tarczycy - badaniaNadczynność tarczycy - leczenieNadczynność tarczycy - dieta Nadczynność tarczycy - co to za choroba? Nadczynność tarczycy, czyli hipertyreoza (łac. hyperthyreosis lub hyperthyreoidismus) pojawia się, gdy tarczyca wydziela nadmierną ilość hormonów tarczycy: tyroksyny (T4) trijodotyroniny (T3) kalcytoniny Skutki nadmiaru hormonów tarczycy w organizmie to tyreotoksykoza. Szacuje się, że nadczynność tarczycy dotyczy około 1-2 procent dorosłych w Polsce, przy czym większość chorych to kobiety. Poradnik Zdrowie: Zdrowo Odpytani, odc. 4 tarczyca Nadczynność tarczycy - przyczyny Wśród przyczyn nadczynności tarczycy wymieniane są: choroba Gravesa–Basedowa wole guzkowe toksyczne lub wole rozlane toksyczne choroby zapalne tarczycy przewlekłe autoimmunologiczne zapalenie tarczycy (początkowa faza choroby Hashimoto) podostre zapalenie tarczycy (początkowa faza choroby de Quervain) spożywanie nadmiernej ilości jodu np. w suplementach (Jod-Basedow) nadmierne dawki hormonów tarczycy (Thyreotoxicosis factitia) guzy przysadki mózgowej wydzielające TSH guzy trofoblastu Czynnikiem ryzyka jest także płeć żeńska, gdyż nadczynność tarczycy jest rozpoznawana aż pięciokrotnie częściej u kobiet niż u mężczyzn. Nadczynność tarczycy - objawy Zaburzenia pracy tarczycy często dają objawy, które mogą sugerować choroby serca czy choroby przewodu pokarmowego. Schorzenie łatwo pomylić też z nerwicą. Nadczynność tarczycy objawy: nadwrażliwość na ciepło i nadmierna potliwość - z powodu przyśpieszonej przemiany materii organizm wytwarza więcej ciepła, i aby je odprowadzić, poci się - chory ma stale wilgotne dłonie - to dość charakterystyczny objaw; osoba z nadczynnością tarczycy źle znosi upały, zimą natomiast nie marznie, ubiera się więc stosunkowo lekko, ma wzmożone pragnienie - niezależnie od pogody i pory roku; drażliwość, nerwowość - z tego powodu chory często nie może sprostać obowiązkom, źle przyjmuje uwagi, trudno mu się skoncentrować; drżenie palców - może być tak intensywne, że trudno utrzymać w dłoni długopis, zapiąć guzik, niekiedy chory szuka pomocy u neurologa, obawiając się choroby Parkinsona; kołatanie serca - czyli bardzo szybkie bicie serca – bywa niebezpieczne, bo może się przekształcić w migotanie przedsionków, które prowadzi do niewydolności serca. Warto zrobić kontrolne EKG, aby wiedzieć, w jakim stanie jest serce; osłabienie mięśni nóg - jest na tyle poważne, że ciężko wchodzić po schodach czy wstać z fotela dolegliwości skórne - na podudziach i stopach mogą wystąpić czerwone, mocno swędzące plamy, a nogi nad kostkami bywają opuchnięte; pogarsza się kondycja włosów i paznokci - włosy stają się cienkie i rzadkie, trudno je ułożyć, paznokcie są łamliwe, mają nierówną powierzchnię i ciemnieją; sprawdź u dermatologa, czy przyczyną tego jest tylko tarczyca; duszność - pojawia się nawet po niewielkim wysiłku fizycznym. Większość osób z nadczynnością ma również tzw. zadyszkę wysiłkową; nieregularne miesiączki - związane z nadczynnością tarczycy zwykle bywają skąpe lub całkowicie zanikają, ale trzeba to sprawdzić u ginekologa; zaburzenia trawienne - mogą pojawiać się biegunki (są następstwem bardzo szybkiej przemiany materii), ale częstsze są zaparcia; łzawienie - łzy pojawiają się przy wietrze i ostrym świetle, oczy mogą boleć, piec (uczucie piasku pod powiekami), obraz bywa zamazany lub podwójny, po uzgodnieniu z lekarzem można stosować krople – tzw. sztuczne łzy, a w słoneczne dni ulgę przynosi też noszenie ciemnych okularów. Nadczynność tarczycy może też dawać skąpe, bardzo trudne do zauważenia objawy - jest to subkliniczna (utajona) nadczynność tarczycy. Najgroźniejszym, aczkolwiek niezwykle rzadkim powikłaniem nadczynności tarczycy jest przełom tarczycowy, czyli nasilenie objawów nadczynności tarczycy. Jest to stan zagrożenia życia, ponieważ może doprowadzić do zapaści krążeniowej, a dalej do śmierci. Nadczynność tarczycy - badania Oznaczenie poziomu TSH jest jedynym z całej puli badań hormonalnych tarczycy, jakie może zlecić lekarz pierwszego kontaktu. Dalszą diagnostykę przeprowadza się już na polecenie endokrynologa. Stwierdzenie nadczynności nie wyklucza istnienia innych chorób – należy to sprawdzić. Niestety, na pierwszą wizytę u tego specjalisty w ramach NFZ trzeba czekać nawet rok. Jednak już to podstawowe badanie pozwala podejrzewać lekarzowi schorzenie tarczycy. W opinii lekarzy to właśnie TSH jest najczulszym wskaźnikiem mówiącym o wydzielaniu hormonów przez tarczycę. Wynik poniżej normy zwykle świadczy o nadczynności tarczycy, czyli nadmiernym wytwarzaniu hormonów przez gruczoł tarczycowy. Jeżeli wynik tego badania będzie nieprawidłowy, lekarz powinien zlecić pomiar stężenia wolnych hormonów tarczycy (FT4 i/lub FT3). Wyniki mogą się różnić w zależności od metody analitycznej, dlatego w czasie kuracji warto kolejne badania robić w tym samym laboratorium. W wyniku nadmiernej produkcji hormonów często tworzą się guzki - "zimne" (nieprodukujące hormonów) i "gorące" (aktywne). I jedne, i drugie grożą zezłośliwieniem (głównie aktywne). Lekarz może zlecić wykonanie: USG tarczycy scyntygrafii tarczycy biopsji aspiracyjnej cienkoigłowej (BAC) prześwietlenie klatki piersiowej Badania te pozwalają określić rodzaj i rozmiary guzków. Biopsja daje odpowiedź na pytanie, czy guzki są złośliwe, czy nie. Zdjęcie RTG pokazuje, czy tarczyca rozrasta się w stronę tchawicy. Wtedy tworzy tzw. wole zamostkowe, niewidoczne, ale utrudniające oddychanie. By precyzyjnie postawić diagnozę, wykonuje się badanie tarczycy zwane scyntygrafią. Pacjent dostaje promieniotwórczy izotop jodu w kapsułce lub w płynie. Gdy jod wniknie do tarczycy, zaczyna się emisja promieniowania, rejestrowana przez gammakamerę. Guzki gorące wchłaniają jod, zimne - nie. Na monitorze lekarz widzi te miejsca, które wchłonęły jod, i te, które są wolne od niego. Obraz jest wielokolorowy. Tak powstaje mapa tarczycy - scyntygram. Nadczynność tarczycy - leczenie Nieleczona nadczynność tarczycy może prowadzić do poważnych powikłań, np. do przełomu tarczycowego, niewydolności serca czy osteoporozy. Nie istnieje jednak jeden lek na nadczynność tarczycy. Leczenie nadczynności tarczycy polega na: stosowaniu leków przeciwtarczycowych (tyreostatyków), które zmniejszają wydzielanie hormonów, a także dodatkowo beta-blokery, które pomagają złagodzić objawy nadczynności tarczycy, podawaniu jodu radioaktywnego, wycięciu tarczycy (strumektomia, tyreoidektomia) - wskazaniem do operacji jest rak tarczycy, duże wole uciskające tarczycę. Po operacji występuje niedoczynność tarczycy, która wymaga leczenia preparatami tyroksyny już do końca życia. Nadczynność tarczycy - dieta Dieta przy nadczynności tarczycy jest bardzo ważna - oto jej podstawowe zasady: Lepiej unikaj produktów obciążających przewód pokarmowy. Należą do nich: kapusta, brukselka, groch, soja, orzechy, migdały, kasze gruboziarniste. Zrezygnuj z ostrych przypraw, takich jak papryka, pieprz, chili. Zastąp je przyprawami łagodnymi – wanilią, koprem, kminkiem, pietruszką, lubczykiem, majerankiem, cynamonem. Warto skorzystać też z tygodniowego jadłospisu zgodnego z zasadami diety przy nadczynności tarczycy. Czy wiesz wszystko o tarczycy? Pytanie 1 z 10 Objętość zdrowej tarczycy u dorosłej osoby wynosi: 18-25 ml 45-60 ml 80-100 ml Druga część artykułu dla lekarzy i studentów medycyny poświęconego nadczynności tarczycy omawia wyniki badań laboratorynych typowych dla różnych postaci hipertyreozy oraz aktualne metody leczenia laboratoryjneU pacjenta z nadczynnością tarczycy w badaniach dodatkowych przede wszystkim charakterystyczna jest supresja TSH do bardzo niskich – nieoznaczalnych wartości. Zazwyczaj podwyższone są też oba hormony tarczycy (fT4 i fT3), choć zdarza się tylko podwyższenie T3 (fT3).Z całą stanowczością należy jednak podkreślić, że umiarkowane podwyższenie stężenia T3(fT3) przy prawidłowym stężeniu TSH nie świadczy o nadczynności tarczycy! Pacjenci z taką konstelacją wyników kierowani są do endokrynologów jako nadczynność tarczycy, podczas gdy przyczyną takiego stanu najczęściej jest niedobór jodu. Wyjątkowo, w guzach przysadki wydzielających TSH podwyższone są TSH i fT4, jest to jednak bardzo rzadka badania biochemiczne w tyreotoksykozie wskazują na podwyższenie aktywności transaminaz, bilirubiny, niedokrwistość normocytarną, normobarwliwą, leukopenię z limfocytozą, wzrost stężenia wapnia w surowicy krwi, podwyższenie aktywności fosfatazy zasadowej, hiperkalciurię, obniżone stężenie magnezu, obniżoną tolerancję glukozy, umiarkowaną hiperglikemię oraz zmniejszenie stężenia oznaczeń TSH i hormonów tarczycy dla potwierdzenia rozpoznania wykonuje się oznaczenia przeciwciał TRAb i cytotoksycznych (antytyreoperoksydazowe, antytyreoglobulinowe) oraz wykonuje badania obrazowe (USG tarczycy, ewentualnie scyntygrafia), a w przypadku zmian guzowatych biopsja (BACC). W obrazie ultrasonograficznym tarczycy w ch. G-B stwierdza się wole i obniżoną echogeniczność gruczołu. Zmiany guzowate należy zbioptować. Najczęściej są to łagodne gruczolaki, ale obserwowano również wysokozróżnicowane raki tarczycy będące przyczyną Graves-Basedowa – postać noworodkowaJest ona bardzo rzadka (1:25 000 ciąż). Powstaje w wyniku przechodzenia z krwi matki przez łożysko przeciwciał przeciwko receptorom dla TSH stymulujących tarczycę płodu lub noworodka. Objawy zwykle są przejściowe i cofają się w 2-3 miesiącu życia, ustępując całkowicie po 6 przejściowa występuje u około 2% noworodków matek z ch. G-B. Bardzo rzadko występuje postać trwała, zwana nieautoimmunizacyjną nadczynnością tarczycy przebiega ciężej z wyższą śmiertelnością. Noworodki takie rodzą się przedwcześnie lub o czasie, ale z obniżoną masą ciała. U dziecka stwierdza się przyspieszenie wieku kostnego, przedwczesne zarastanie szwów czaszkowych, wole, tachykardię i zaburzenia rytmu serca, nadciśnienie, zaczerwienienie skóry, hipertermię, niepokój, nadpobudliwość, wzmożone pragnienie i łaknienie, brak przyrostu masy ciała, biegunki, wymioty, hepatosplenomegalię, żółtaczkę, obrzęki, trombocytopenię. Jeżeli matka zażywała leki przeciwtarczycowe w ciąży, ujawnienie choroby może się opóźnić do nawet 10 dni po HashimotoObjawy nadczynności tarczycy występują w początkowej fazie tej choroby, trwają kilka tygodni, są łagodnie wyrażone i nie wymagają leczenia tyreostatykami. Zwykle przeciwciała TRAb są ujemne, a obecne są przeciwciała cytotoksyczne (antytyreoperoksydazowe i antytyreoglobulinowe).Zespół Mc-Cune`a-AlbrightaKlasyczne objawy tego zespołu obejmują:- dysplazję włóknistą kości,- przebarwienia skóry o charakterze plam kawa z mlekiem (zwykle rozmieszczone po jednej stronie ciała)- przedwczesne dojrzewanie istotą choroby jest mutacja genu dla podjednostki alfa białka G, które jest wtórnym przekaźnikiem dla wielu receptorów ( receptorów hormonalnych) w schorzeniu tym mogą wystąpić objawy nadczynności gruczołów wydzielania wewnętrznego (tarczycy, przytarczyc, przysadki itp.). Data aktualizacji: 19 lipca 2022 Zaburzenia funkcji tarczycy – nadczynność i niedoczynność – to dolegliwość dotykająca głównie ludzi dorosłych, szczególnie dojrzałe kobiety. W ostatnich latach jednak diagnozowana jest coraz częściej u najmłodszych pacjentów. Jakie są objawy nadczynności tarczycy u dzieci i jak wygląda leczenie? Funkcje tarczycy u dzieci a jej nadczynność Tarczyca jest gruczołem wydzielania wewnętrznego. Składa się z dwóch płatów bocznych oraz wąskiej cieśni łączącej te płaty. U człowieka umiejscowiona jest w dolnej, przedniej części szyi. Głównym zadaniem tarczycy jest produkcja hormonów: trójjodotyroniny, tyroksyny, kalcytoniny; Hormony te odpowiedzialne są za wiele podstawowych funkcji ludzkiego organizmu, przede wszystkim za metabolizm w jego narządach wewnętrznych i tkankach. Regulują one funkcjonowanie: układu pokarmowego, układu nerwowego, mięśni, serca; Funkcje tarczycy takie same są u dzieci jak i osób dorosłych, jednak choroby tego gruczołu najczęściej występują u pacjentów w wieku pokwitania. Niemniej jednak zdarzają się również u dzieci, dając podobne objawy, choć trudniej je zauważyć, szczególnie u najmłodszych. Przyczyny nadczynności tarczycy u dziecka Tarczyca u dzieci choruje z różnych powodów. Do najczęstszych przyczyn nadczynności należą: choroba Gravesa-Basedowa– jest to choroba autoimmunologiczna polegająca na obecności we krwi przeciwciał stymulujących tarczycę do produkcji większej ilości hormonów niż w zdrowym organizmie; wśród dzieci schorzenie to jest rzadkością, częściej diagnozuje się ją u nastolatków niż młodszych pacjentów, autoimmunologiczna nadczynność tarczycy u noworodków - występuje u dzieci, których matka cierpi na chorobę Gravesa-Basedowa i wynika z przejścia przez łożysko do organizmu dziecka przeciwciał, które stymulują tarczycę do wzmożonego wydzielania, stan zapalny tarczycy– ostre zapalenie gruczołu ma podłoże bakteryjne, tarczyca jest powiększona i daje dolegliwości bólowe, leczenie polega przede wszystkim na doustnej antybiotykoterapii, początkowa faza choroby Hashimoto - jest to także choroba autoimmunologiczna, w której organizm wytwarza przeciwciała przeciwko tyreoglobulinie (anty-TG) oraz przeciw peroksydazie tarczycowej (anty-TPO), zespół oporności na hormony tarczycy – objawy tego schorzenia podobne są zarówno do tych, jakie daje nadczynność, jak i niedoczynność gruczołu tarczycowego (w tym zaburzenia emocjonalne i zaburzenia rozwoju układu kostnego), wole obojętne– wole tarczycowe powiększone na skutek niedoboru jodu w organizmie dziecka, leczenie polega zazwyczaj na podawaniu jodku potasu, wrodzona, nieuatoimmunologiczna nadczynność tarczycy - wynika z mutacji genu TSHR/Gsα kodującego receptory dla TSH i może być dziedziczona; Rzadsze przyczyny choroby to: łagodne guzki tarczycy, nowotwór (gruczolak) przysadki wzmagający wydzielanie TSH, guzy złośliwe tarczycy; Jak się objawia nadczynność tarczycy u dzieci? Nadczynność tarczycy polega na produkowaniu przez gruczoł większej ilości hormonów niż wynosi zapotrzebowanie organizmu. U dorosłych objawy tej dolegliwości są dość uciążliwe, w związku z tym nietrudno je rozpoznać. U dzieci jednak często wymaga to dużej spostrzegawczości rodziców, ponieważ część symptomów bywa uznawana po prostu za cechy dziecka lub tłumaczona zmęczeniem czy innymi dysfunkcjami organizmu. Najczęstsze objawy nadczynności tarczycy u dzieci to: dolegliwości skórne takie jak nadmierna potliwość, wilgotność, wysypka, ciągłe uczucie gorąca (u dzieci może objawiać się nieustannym rozbieraniem), drżenie rąk, drażliwość i lękliwość, pogorszenie koncentracji, nadpobudliwość, zaburzenia snu (problemy z zasypianiem, wybudzanie się w ciągu nocy), osłabienie mięśni (np. kłopoty z chodzeniem po schodach), zaburzenie pracy serca (przyspieszone bicie serca, uczucie kołatania), zaburzenia menstruacyjne (zbyt wczesne wystąpienie miesiączki – nawet przed 9 rokiem życia, wydłużone, skąpe miesiączkowanie), utrata masy ciała przy dobrym apetycie (bywa spowodowane przewlekłą biegunką), zaczerwienienie oczu, wytrzeszcz oczu (niepokojący symptom, który natychmiast powinno się skonsultować z lekarzem); Nadczynność tarczycy może przyczynić się do powstania chorób współistniejących, jak np.: ADHD, zaburzenia adaptacyjne, stany lękowe, choroba afektywna dwubiegunowa, depresja; Prowadzić może nawet do myśli samobójczych. Dlatego bardzo ważne jest jak najszybsze zdiagnozowanie nadczynności tarczycy. Nadczynność tarczycy u niemowlaka i noworodka jest najtrudniejsza do zdiagnozowania, ponieważ rodzice nie zawsze potrafią zaobserwować jej symptomy, a dziecko nie zgłasza jeszcze wówczas zmian samopoczucia. Zdecydowanie łatwiej przebiega to w przypadku nastolatków. Diagnostyka nadczynności tarczycy u dzieci Rozpoznanie tarczycy przebiega podobnie u dorosłych jak i u dzieci. Polega ono głównie na przeprowadzeniu badań krwi, a także na badaniu palpacyjnym tarczycy, USG i biopsji Skontrolowanie poziomu TSH jest wystarczające na początek, jednak do pełnej diagnozy może on być niewystarczające. Zakres prawidłowości TSH jest sprawą niezwykle indywidualną zależną od wieku, płci, masy ciała, stanu odżywienia, przyjmowanych leków i zmienności osobniczej. Leczenie nadczynności tarczycy u dzieci Nadczynność tarczycy u dziecka leczy się podobnie jak u osób dorosłych. Istnieją trzy podstawowe metody leczenia: metoda farmakologiczna - doustne podawanie leków hamujących produkcję hormonów tarczycy. Leczenie takie jest niestety długotrwałe i może powodować skutki uboczne (np. uszkodzić wątrobę lub szpik kostny), dlatego bardzo ważne jest, by chorobę wcześnie zdiagnozować – im wcześniejsza diagnoza, tym szybsze efekty leczenia farmakologicznego; niekiedy metoda farmakologiczna sprowadza się do antybiotykoterapii – stosuje się ją w przypadku wystąpienia stanu zapalnego gruczołu tarczycowego, polega na doustnym podawaniu antybiotyków, które mają zahamować rozwój zapalenia, jodowanie - jednorazowe podanie promieniotwórczego izotopu jodu zmniejszającego sam gruczoł oraz ilość produkowanych przez niego hormonów, metoda zabiegowa - chirurgiczne usunięcie fragmentu tarczycy, np. zaatakowane guzkami; Leczenie chorej tarczycy u dzieci warto wspierać odpowiednią dietą. Dieta taka powinna być urozmaicona, bogata w witaminy i substancje odżywcze, dostarczająca organizmowi duże ilości jodu. Problemy z tarczycą u dziecka są nie tylko leczone, ale i diagnozowane podobnie, jak u dorosłych pacjentów. Przede wszystkim wykonuje się badania krwi mające na celu ustalenie poziomu: TSH - hormonu przysadki mózgowej oddziałującego na gruczoł tarczycy, hormonów tarczycy T3 i T4. Oprócz badań krwi stosuje się badanie palpacyjne gruczołu przez endokrynologa oraz badanie USG tarczycy. Czy ten artykuł był dla Ciebie pomocny? Dziękujemy za przeczytanie naszego artykułu do końca. Jeśli chcesz być na bieżąco z informacjami na temat zdrowia i zdrowego stylu życia, zapraszamy na nasz portal ponownie! Logowanie Rejestracja Zdrowie Zdrowie w podróży Uwaga grypa! Ból Seniorzy Dolegliwości Alergologia Choroby pasożytnicze Choroby układu oddechowego Choroby wymagające interwencji chirurgicznej Choroby zakaźne Dermatologia Diagnostyka Endokrynologia i diabetologia Gastroenterologia Ginekologia Hematologia Kardiologia i angiologia Laryngologia Nefrologia i urologia Neurologia i psychiatria Okulistyka Onkologia Ortopedia i traumatologia Reumatologia Seksuologia Stomatologia Zatrucia Żywienie i diety Dietetyk radzi Diety dla zdrowia Diety w chorobie Choroby autoimmunologiczne Kontrowersje w żywieniu Nadwaga i otyłość Macierzyństwo Zanim zajdziesz w ciążę Ciąża Poród i połóg Karmienie piersią Opieka nad noworodkiem Dziecko Gdy zachoruje Żywienie Zdrowie i rozwój Wokół psychologii Szkoła, szkoła... Logopeda radzi Zdrowy styl życia Aktywny wypoczynek Uroda Psychologia Ona i On Rzuć palenie! Pies, kot i... O naszych pupilach Pierwsza pomoc W nagłych wypadkach Co warto wiedzieć Promocja zdrowia INSTYTUT PRAW PACJENTA I EDUKACJI ZDROWOTNEJ Materiały prasowe Forum Zdrowia Artykuły Liczba artykułów: 15. Rozwój fizyczny dzieci i młodzieży Postęp medycyny, zwłaszcza ostatnich lat, przyczynia się wydatnie do utrzymania przy życiu każdego dziecka określanego jako dziecko ryzyka ciążowego lub okołoporodowego.... Porady Liczba porad: 1. Badania Liczba badań: 1. Kreatyna Kreatyna powstaje w wątrobie.... Książki Popularne Nadczynność tarczycy to zespół objawów klinicznych, zależnych od działania na receptory tkanek docelowych nadmiaru hormonów tarczycowych. Nadczynność tarczycy można podzielić na: 1. Pierwotną – przyczyny: choroba Gravesa i Basedowa, guzki tarczycy, zapalenie tarczycy, podaż egzogennych hormonów tarczycowych, nadmierna podaż jodu (↑fT4, ↑fT3, ↓TSH) Wtórną – bardzo rzadka, przyczyny: gruczolaki przysadki, oporność tkanek docelowych na hormony tarczycy (↑fT4, ↑fT3, ↑/N TSH,) 2. Ze względu na obraz kliniczny: Subkliniczną – (fT4, fT3 – norma, ↓TSH), w większości bezobjawowa Jawną – pełny obraz kliniczny i hormonalny nadczynności tarczycy Przełom tarczycowy – nagłe, zagrażające życiu zaostrzenie kliniczne nadczynności tarczycy, w którym tolerancja organizmu na nadmiar hormonów tarczycowych uległa wyczerpaniu. Jakie są objawy nadczynności tarczycy? Istotą zaburzeń metabolicznych towarzyszących nadczynności tarczycy jest zwiększenie przemiany materii i bezproduktywne spalanie substancji odżywczych z wytworzeniem nadmiaru energii cieplnej. Układ nerwowy i mięśniowy: nadmierna ruchliwość dziecka labilność emocjonalna, lękliwość, zaburzenia snu pogorszenie zdolności koncentracji i uwagi trudności w chodzeniu po schodach Skóra: ciepła, wilgotna, żywy dermografizm (linijne zaczerwienienie po „przejechaniu” po skórze, np. palcem) wysypki pokrzywkowe, świąd nadmierne wypadanie włosów Zmiany oczne: zaczerwienienie, podrażnienie nadmierne rozwarcie szpar powiekowych z opóźnieniem ruchu górnej powieki – obraz przerażonych, „rybich oczu” orbitopatia tarczycowa (wytrzeszcz) – zespół objawów ocznych wywołany zapaleniem immunologicznym tkanek miękkich oczodołu – leczenie trudne, długotrwałe, dlatego też, powinno być prowadzone w ośrodkach specjalistycznych Układ sercowo-naczyniowy: zwiększenie objętości krwi krążącej i szybkości krążenia przyspieszone bicie serca (tachykardia) podwyższenie skurczowego ciśnienia tętniczego krwi przy obniżeniu rozkurczowego Układ pokarmowy: wzmożenie perystaltyki jelit – luźne stolce powiększenie wątroby z uszkodzeniem jej miąższu i wystąpieniem żółtaczki Układ kostny: zwiększenie obrotu kostnego i zaburzenia mineralizacji kości Układ endokrynny: u dziewcząt przed okresem pokwitania – opóźnienie wystąpienia pierwszej miesiączki u dziewcząt miesiączkujących – cykle miesięczne ulegają wydłużeniu lub skróceniu. Diagnostyka nadczynności tarczycy Oznaczanie stężenia TSH, ft4, ft3 Oznaczanie swoistych przeciwciał przeciwtarczycowych: przeciwko receptorowi TSH – TRab, przeciwko peroksydazie tarczycowej (anty-TPO) Badanie palpacyjne i ultrasonograficzne tarczycy Leczenie nadczynności tarczycy Powinno być wdrożone jak najszybciej i odbywać się pod kontrolą endokrynologa. Przy nasilonych objawach wskazana jest hospitalizacja. Możliwe są trzy metody leczenia: farmakologiczne - długotrwałe przyjmowanie leków przeciwtarczycowych tzw. tyreostatyków (tiamazol), które hamują produkcję hormonów tarczycy, ale nie wpływają na wydzielanie już wyprodukowanych hormonów, stąd efekty ich działania widoczne są po ok. 1–3 tygodniach. Leki te mają różne działania niepożądane, z których najgroźniejsze to możliwość uszkodzenia szpiku kostnego i wątroby leczenie promieniotwórczym izotopem jodu (J 131), tzw. radiojodem - jednorazowe podanie substancji promieniotwórczej, która ma spowodować zmniejszenie produkcji hormonów tarczycy i zmniejszenie wielkości gruczołu leczenie operacyjne - niecałkowite, częściowe usunięcie tarczycy w celu zmniejszenia ilości tkanki tarczycowej produkującej hormony lub usunięcia nadczynnych guzków Niezależnie od sposobu terapii dziecko z nadczynnością tarczycy wymaga okresowej kontroli endokrynologicznej przez całe życie.

nadczynność tarczycy u dziecka forum